Ristikanzu eläy, kuni händy mustetah

25.kezäkuudu Anuksen kanzallizes kirjastos kerävyttih rahvas, kudamii mielyttäy oman linnan histourii, sen hyvät dai igävät aijat. Ihan tänäpiän 80 vuottu tagaperin meijän armii piästi Anuksenlinnan vihaniekkois.

Kirjaston kodialovehen ozaston ruadajat saneltih, kui algoi Sviri-Petroskoin operacii, kui oli piästetty meijän linnu, mittumat vaigevukset vuotettih meijän saldattoi da kui rohkiesti hyö vojuittih vihaniekkoinke. Myös pivon aigah oli pietty Gvardii-Svirin legendat (Legendi Gvardeiskoi Svirskoi)- da Kurskin desantan tuatto: muston yhtevyslangu (Kurskii desantnii bat’a: pam’ati sv’azujuščaja nit’) kniigoin ezittely.

Gvardii-Svirin legendat kniigu piäzi ilmoih jo tostu kerdua. Sen ezmäine painos piäzi 11 vuottu tagaperin. Kniigan luadijannu da kirjuttajannu on Sorvin Valentin Dmitrijevič — veteruanu, Anuksenlinnan kunnivoittu ristikanzu. On ylen žiäli, gu häi mennytvuon lähti toizel ilmal. Valentin Dmitrijevič 77  vuottu tagaperin piästi meijän roindumuadu vihaniekkois. Täh kniigah on pandu 98-Gvardeiskoin Svirskoin divizien saldatoin mustot. Kui sanoi iče kirjuttai: ”Täs ollah ristikanzoin mustot, kuduat puoli Jevrouppua omal mahal ryvveltih”. Häi ičegi ryydeli kaiken voinan, astui voinudorogoi myöte Karjalaspäi Pomeraniessah. Sie oli ruanittu. Jälles voinua puaksuh kävyi Anukseh, kävyi školih da saneli nuorižole jygies voinan aijas.

Toizen kniigan kirjutti Aleksandr Čist’akov. Häi omisti sen Anatolii Pavlovič Ščerbakovale, omale opastajale, kudai saneli desantniekoile voinuviizahuoh nähte da oli armies nuorile miehile rohkevuksen ezikuvannu. Aleksandr Čist’akov kirjutti kniigah urhomiehen elaijan histourien. Anatolii Pavlovič piästi Anuksenlinnua da Karjalua vihaniekkois. Häi oli desantniekannu. Kogo ijän häi andoi službale armies.

Tämä rohkei mies on Anuksenlinnan kunnivoittu ristikanzu. Äijy vuottu häi kävyi Anuksenlinnah 25.kezäkuun piäständypäivänny. Jälgimäzen kerran Anatolii Pavlovič oli meijän mual vuonnu 2019. Sil kerdua oli pietty vastavus urhomiehenge meijän kirjastos. Häi saneli, kui hyö piästettih Karjalan muadu, kaimattih omii ystävii, vaigu yksisama astuttih ielleh da ajettih vihamiehii iäres. Kui sanoi Anatolii Pavlovič: ”Rahvas sanotah, gu ristikanzu eläy, kuni händy mustetah”. Häi azui kai, gu händy mustettas. Kaiken ijän häi on ižänmuansuvaiččijannu da opastau nuorižuo suvaija omua muadu da olla rohkiennu. Toivotammo veteruanale tervehytty! Anna Jumal kaččou da vardoiččou Anatolii Pavlovičua. Kui häi sanoi: ”Mustakkua voinua mennytty, ei rodie voinua tuliedu”. Pidäy eliä Kurskin desantan tuatan nevvuo myöte da kandua sidä mieldy kogo igä.

Sivun valmisti

Tatjana ROMANOVA