LITERATUURUKILVAN VOITTAI

Joga vuottu Täs synnyinrannan minun algu — literatuurufestivualin hantuzis Anuksen kanzalline kirjasto pidäy Vladimir Brendojevan palkinnon literatuurukilbua. Täh yhtytäh kirjuttajat da runoilijat, kuduat kirjutetah omii tevoksii muamankielel.

Tänävuon voittajannu Suures panokses muamankielen kehittämizes da säilyttämizes rodih Jekaterina F’odorovna Borisova. Tämä karjalaine naine on rodivunnuh vuonnu 1954 Anuksenlinnas. Opastui školas №1. Vuonnu 1972 piäzi opastumah Petroskoin yliopistoh histourien tiedokunnale. Miehele mendyy eli da ruadoi Kalugan aluel. Vuozinnu 1982-1991 eli Hanti-Mansien aluel. Sit tuli järilleh roindumuale da ruadoi histourien da yhteiskundutiijon opastajannu Anuksen školas № 1 da Anuksen ammattiopistos. Myös 12 vuottu Jekaterina F’odorovna ruadoi opastajannu ehtyškolas. Naizel on kaksi tytärdy da poigu, kuduat hyväl mielel vastatah muamua da ičegi kävväh gostih.

Jo äijän vuottu naine on eläkkehel. Vaigu hänel ei ole aigua istuo joute. Häi hyväl mielel kävyi Anuksen rahvahan teatrah. Oli sen ozuttelijannu. Nygöi häi jo kaksi vuottu on Eloksen ratas — Anuksen kanzallizen muzein teatran ozuttelijannu. Yhtes toizienke ozuttelijoinke kiändäy karjalakse ozutelmoin käzikirjutuksii. Jekaterina F’odorovna ylen hyvin ozuttau omii piähengilöi, kui komiedii- mugagi druamuozutelmois. Toiči Eloksen ratas — muzein teatru ajelou ozuttamah omua iččie toizih paikkoih, kus heidy ylen hyvin vastatah kaččojat. Toizin ei voi ni olla, gu teatrah kerävyttih muamankielen tiedäjät.

On Jekaterina F’odorovnale malto kirjuttua runoloi. Omii ezmäzii runoloi ven’an kielel algoi kirjuttamah vuonnu 1982. Vuvves 2006 algoi kirjuttamah muamankielel. Sil vuonnugi ilmestyi hänen ezmäine karjalankieline runo Oma mua-lehtes. Runoilijal on piässyh ilmoih kaksi kniigastu. Vuonnu 2014 ilmestyi Kaksi jogie-runokogomus, toine Linnan kummat — piäzi vuonnu 2016. Vuonnu 2018 hänen runot lapsih nähte da Luodogan runoelmu oldih painettu Minun mua-kogomukses. Myös erähät hänen runot oldih painettu Taival-almanuakasgi.

Jekaterina F’odorovnan runoloi lugijes buitegu puutut hierun elaigah. Runoilii ylen hyvin ozuttau tavallistu hierulastu elostu, sen hommii da zobottoi, ihastuksii da igävyksii. On myös runuo, kuduat ollah omistettu naizien ozale da vahnuksen tulendale. Niilöi lugijes piäh tullah mielet, gu elos menöy nägemättäh. Naizien hommis et ehti ni kačahtuakseh, a jo vahnus kätty andau, lapset kazvettih da eletäh omis perehis.

Ongi runoilijal kummastuttavii tevoksii, kudamien lugijes nagrat dai itket, muga net syväindy koskietah. Buitegu elos ilmenöy silmin ies da sinä iče puutut yhtes piähengilöinke kummakkahih tapahtuksih.

Lopukse tahtozin omas ičes da Anuksen kanzallizen kirjaston ruadajis toivottua Jekaterina F’odorovnale tervehytty da innostustu, gu ruadua da kirjuttua muamankielen hyväkse vie äijän-äijän vuottu. Da ihastuttua runoloin lugijoi da ozutelmoin kaččojii čomal da heleväl karjalan kielel. 

Tatjana ROMANOVA